spirituele ontwikkeling | geestelijk bewustzijn | menswording
Onderstaand artikel is geschreven voor de kerstuitgave 2013 van De Verwachting,
Kwartaalblad van de Stichting de Heraut die bekendheid geeft aan het werk van Hans Stolp.
Auteur Walter de Zeeuw© De Innerlijke weg
Opnieuw veilig geboren op aard
Over ons meervoudig geestelijke geboorteproces
Ieder die weleens naar het buitenland vliegt, naar familie, vrienden, voor werk of vakantie kent het; De lampjes ‘fasten your seatbelt’ branden, de landing is ingezet en wanneer het vliegtuig bijna stilstaat, wordt er spontaan geapplaudisseerd. Voor de bemanning die het toestel veilig aan de grond bracht? of de ontlading van de spanning van de reizigers zelf, die weer veilig vaste grond onder de voeten voelen?
Toen wij de 1e keer in dit leven geboren werden, maakten we zelf ook zo’n landing mee. Maar, hoe liefdevol onze ouders ook waren, lang niet altijd was dat een ‘in veiligheid geborgen’ geboorte. En vele jaren later, als het Hoger Zelf zich in ons begint te openbaren, worden we opnieuw geboren en ‘moeten’ we leren ons opnieuw met de aarde te verbinden.
Enige tijd geleden consulteerde ik een paar keer een complementair werkend arts. Er ontspon zich een gesprek over ‘hooggevoelige mensen’. Hij had regelmatig mensen op consult, die zo tobden met het ‘hooggevoelig zijn’ en deelde zijn inzichten met mij. Samengevat zei hij hun gave van het intuïtief invoelen wat er in en bij de ander speelt, zo goed te herkennen. Maar veel van hen ‘pikken’, veel meer dan goed voor hen is, de energie van anderen op en verliezen daardoor hun eigen vitale levenskracht en -
In zijn betoog herkende ik de verschillende aspecten van het NieuweTijdsMens zijn, zeker wanneer ze niet goed geaard zijn. Hij vervolgde: bij hen die tobben met het zo hooggevoelig zijn, staan de zenuwen en zintuigen teveel open en zijn te gespannen. Dit maakt hen hypergevoelig en alle gevoelsindrukken en gebeurtenissen komen veel te sterk binnen, sterker dan ze in wezen zijn. Deze hypergevoeligheid beheerst hun leven en zij zijn dit min of meer als normaal gaan beschouwen. Dit onveilig voelen op aarde ontstaat al in een heel vroeg stadium, nog voordat het kind geboren wordt. Het wordt dan ook ‘geboortetrauma’ genoemd. Op de vraag hoe zo’n trauma ontstaat, moest hij het antwoord schuldig blijven.
Ik was geraakt en zeer verheugd over de hulp van boven voor deze ontmoeting. Want onverwachts had ik antwoorden gekregen op een aantal belangrijke vragen waarmee ik al een tijdje rondliep. Nog niet kant en klaar, maar in de weken hierna zou het zich ontvouwen tot bijzondere inzichten en ervaringen. Ik was in diezelfde periode aan het werk rond het thema ‘chakra’s, de 7 zintuigen van de ziel en het esoterisch Christendom’. Over het 1e , het wortelchakra, wordt geschreven: ‘Dit chakra staat voor het vermogen om ons te ‘aarden’, te verbinden met de aarde. Het geeft ons vastigheid, stevigheid op aarde. Een goed functionerend wortelchakra schenkt ons vertrouwen in het leven hier op aarde. En het wortelchakra regelt het geboorteproces.
Na het ‘bestuderen’ hiervan, bleef mij de vraag bezighouden waarom het voor de NieuweTijdsMens, vaak al van jongs af aan, zo moeizaam is om gezond geaard te blijven. Natuurlijk, het heeft te maken met het losser raken van de geestelijke jasje rond het fysieke lichaam. En er zijn verschillende manieren beter te aarden: springen, dansen, geregeld stevig in de natuur wandelen, energetisch afschermen en grondingsoefeningen. Maar het helpt veelal ‘maar voor even’, het blijft een opgave om stevig en blijvend met de aarde verbonden te zijn.
Met deze vragen, inzichten en door meditatie zocht ik verder. Ik ontdekt andere boeken, o.a. van de Poolse schrijver Stefan Lubienski, Ronald van Vliet1 en ging opnieuw aan de slag met de chakra-
Het is ongeveer zo te omschrijven: Je onveilig voelen op aarde, werd lang geleden veroorzaakt door een onbekend en onbewust trauma vóór de geboorte en leidde tot ‘een matig functionerend wortelchakra’. Hierdoor is het geboorteproces in dit leven niet helemaal goed verlopen, waardoor het aarden, ook op latere leeftijd, niet vanzelf meer tot stand komt. Omdat we weten, dat de ontwikkeling tot een NieuweTijdsMens, een door de geestelijke wereld zorgvuldig geleid proces is, moet het een hoger doel dienen. De psychologie heeft ons geleerd, dat wanneer iemand door een bepaald toeval getraumatiseerd raakt en dit niet op de juiste wijze innerlijk verwerkt wordt, hij of zij er onbewust alles aan doet om vergelijkbare situaties te vermijden, als een soort weigering (in de ziel) om dit nog een keer mee te maken.
En dat is wat ik regelmatig gewaar wordt bij NieuweTijdsMensen, een ‘weigering om het leven echt aan te gaan’; Liever voorzichtig vanaf de zijlijn meekijken, dan er middenin staan. En wat herken ik dit zelf, nog niet zo lang geleden ook in mijn eigen leven: er wel zijn, wel denken en twijfelen, wel voelen en je vooral onzeker voelen, maar niet meedoen, je niet echt verbinden met dat wat zich aandient in je leven. Het zijn de momenten, waarop dan de vraag naar boven komt: “heb jij al ja gezegd tegen het leven, ja gezegd, tegen deze zo bijzondere incarnatie”?
Voor je verder leest: Wat herken jij hiervan in jouw leven?
Geestelijk kijken, leert ons voorbij de buitenkant zien wat er eerder speelde in dit leven. En als je dit beoefent, mag je, wanneer het jouw tijd is, ontdekken dat in de ziel ook de herinneringen leven aan de voorgaande levens.
Bij wie zich onveilig voelt, moeite heeft met aarden, hypergevoelig is en levensenergie verliest, kan dat veroorzaakt zijn door een trauma, opgelopen tijdens de zwangerschap. Maar mogelijk heb je dit trauma ‘meegebracht’ uit een vorig leven en is het ontstaan door een ingrijpende of schokkende ervaring in of aan het einde van dat leven. Wellicht ben je door oorlogs-
Zo naar mijn eigen leven kijkend, groeide nog een inzicht. Ik herkende zo het onveilig voelen en de moeite met verbinden met de aarde en de materie. Maar dit had mij juist aangezet tot zoeken naar het ‘waartoe’ hiervan. Een zoektocht naar wie is de mens en wie ben ik en waarom ben ik hier. Dit zoeken heeft zich in de laatste jaren omgevormd naar een vinden, toen er een innerlijk verbinding groeide met de geestelijke wereld en ik het esoterisch Christendom ontdekte. Toen werd duidelijk, wanneer ik me van jongst af aan veilig had gevoeld op aarde, me stevig had verbonden, ik die zoektocht mogelijk nooit was gestart en had ik noch mijn engel, noch Christus in mijn hart ontmoet. Terwijl ik dit schrijf voel ik opnieuw de dankbaarheid voor dit ‘weten’. Dat diepe angst en onzekerheid zich omvormde tot een innerlijke verbinding met de Liefde van het Hoger Zelf. Ik schrijf dit met grote bescheidenheid, omdat het voor mij als waar voelt. Voor jou kan en mag het echt anders zijn. Het, zo mogelijk samen met je eigen engel, ontdekken van jouw waarheid is belangrijker, dan wat een ander je ook maar vertelt.
In de zomermaanden hebben we met een groepje mensen ervaren hoe krachtig het is, om met de chakra’s en het Onze Vader/Moeder gebed te mediteren2 . Bij het 1e chakra hoort de laatste bede: “Leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze”. Je kan dit ook zo lezen of vragen: “Christus mag ik in u het vertrouwen vinden mij opnieuw met de aarde te verbinden”. Wie geregeld zo mediteert, ontvangt gaande weg het inzicht, de moed en kracht om het ‘boze’, dat als pijn, verdriet, of als angst of trauma in ons leeft, los te laten. Door in deze chakra-
In de vorige Verwachting vertelde ik over het omvormen van onze ego-
Die gezuiverde Ik-
Dan zijn we tegelijk met de geestelijke wereld én met de aarde verbonden en voelen ons waarlijk Eén met het Al. Wie dat ervaart, voelt een nieuwe tinteling, een nieuwe aards/kosmische levenskracht in zich stromen. Sommigen horen dan ook innerlijk prachtige engelenmuziek of een ‘Ere zij God’ of ‘Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen’, gezongen door een hemelse engelenschare.
Een warm welkom thuis, jij mensenkind, jij die van zo verre kwam.
1 Wie zeggen de mensen dat ik ben van R. v. Vliet en Wegen naar geestelijk inzicht S. Lubienski
2 Het gebed, Hans Stolp